اقدامات عملی برای دریاچه ارومیه آغازشده است

هادی بهادری روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: به منظور حفظ حجم آب موجود در بستر دریاچه در سال گذشته افزون بر 137 میلیون مترمکعب آب از سدهای ساروق، بوکان و حسنلو رهاسازی شد.

وی اضافه کرد: در داخل و اطراف حوضه آبریز دریاچه ارومیه نیز طرح بیولوژیکی مهار شن های روان و کنترل انتشار ریزگردها آغاز شده است.

کانون شن های روان در اطراف دریاچه ارومیه در سه منطقه چوپانلوی سلماس، فسندوز میاندوآب و جبل ارومیه شناسایی شده و فعالیت تثبیت این شن ها با استفاده از طرح های پوشش گیاهی خاص به اجرا در می آید.

ریزگردهای نمکی و ماسه های شنی اطراف دریاچه ارومیه به تهدید جدی در اطراف دریاچه ارومیه تبدیل شده اند.

وی لایروبی رودخانه های گدار، مهاباد و سیمینه و لایروبی 12 نهر بزرگ و اصلی را از دیگر اقدامات انجام شده برای رفع بحران دریاچه ارومیه عنوان کرد و ادامه داد: لایروبی سایر انهار و رودهای منتهی به دریاچه از جمله نازلوچای و باراندوزچای و اتصال زرینه رود به سیمینه رود در سال جاری عملیاتی می شوند.

وی ادامه داد: در راستای تعادل بخشی به منابع آب حوضه دریاچه ارومیه، با تشکیل اکیپ های گشت و بازرسی و مقابله با برداشت های غیرمجاز به همراه نصب کنتورهای هوشمند حجمی بر چاههای دارای پروانه گام های جدی برداشته ایم.

وی اضافه کرد: امسال به سه هزار چاه دارای پروانه، برق رسانی و به شش هزار چاه نیز کنتور هوشمند نصب می شود.

معاون امور عمرانی استاندار آذربایجان غربی گفت: انتقال آب از حوضه های جنوبی دریاچه، آغاز طرح تبدیل سیستم آبیاری اراضی کشاورزی در 12 هزار هکتار، تهیه نقشه های الکترونیکی ( کاداستر ) باغات و مزارع و همچنین انتقال پساب تصفیه خانه های فاضلاب شهرهای شاهین دژ، ارومیه و شهرک گلمان از دیگر اقدامات عملی ستاد احیای دریاچه ارومیه برای نجات این دریاچه بوده است.

بهادری افزود: افزایش برداشت ها از منابع آبی و توسعه بی رویه زمین های کشاورزی و باغ ها در چند دهه اخیر بیشترین نقش را در خشک شدن دریاچه ارومیه داشته اند.

وی اضافه کرد: تغییرات اقلیمی و کاهش بارش ها در کنار دخالت های انسان در کاهش میزان آب ورودی به دریاچه با برداشت های غیرمجاز و یا انتقال آب ورودی دریاچه به خارج از حوضه و افزایش حجم ذخیره سازی ها در پشت سدها در بروز این بحران زیست محیطی تاثیر داشته اند.

بهادری گفت: ستاد احیای دریاچه ارومیه در اقدامی جامع و گسترده با شناسایی علت ها و راهکارهای برون رفت از این بحران برنامه های عمرانی و فرهنگی را تدوین و اجرایی کرد.

دریاچه ارومیه در شمال غربی ایران و بین دو استان آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی قرار گرفته و بزرگترین دریاچه داخلی کشور است که در سالهای اخیر سالانه حدود 40 سانتیمتر از سطح آن کاسته شده به طوری که در حال حاضر تراز آبی آن حدود سه و نیم متر پایین تر از تراز اکولوژیک است.

این دریاچه در خطر خشک شدن کامل قرار دارد و در طی 13 سال گذشته شش متر کاهش سطح داشته و تا تیرماه سال 1392 بیش از 75 درصد از آب آن خشک شده بود.

با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید، برنامه ریزی های خوبی در راستای کاهش مصرف آب در این حوضه آبی و افزایش تراز این دریاچه تا رسیدن به تراز اکولوژیک انجام شده است.

امسال را می توان جزء معدود سالهایی دانست که این تراز رشد داشته و یا کاهش بی رویه سطح آن، متوقف شده است.

طبق بررسی های صورت گرفته از تراز آبی دریاچه ارومیه در سالهای گذشته، تراز آبی دریاچه در روز بیستم اردیبهشت در سالهای مختلف با کاهش تراز روبه رو بوده که این کاهش تراز به میزان 9 سانتیمتر در سال 83، 21 سانتیمتر در سال 84، 36 سانتیمتر در سال 85، 14 سانتیمتر در سال 86، 72 سانتیمتر در سال 87، 45 سانتیمتر در سال 88، 21 سانتیمتر در سال 89، 40 سانتیمتر در سال 90، 28 سانتیمتر در هرکدام از سالهای 91 و 92 و 35 سانتیمتر در سال 93 بود.

این در حالی است که میزان کاهش تراز آبی سطح دریاچه ارومیه در 20 اردیبهشت امسال نسبت به 20 اردیبهشت سال 93 تنها یک سانتیمتر است.