هر قوم و ملتی را آوازه ای است که به آوازِ بلند فریاد می کنند. ما را هم در شکوهِ ایرانی اگر چه آوازه پرشمار است اما ویژگی متمایز کننده این است که ایرانیان به فرهنگ و ایمان نام‌آورند. مومنان و مردمان فرهیخته را اگر چه سخن ، سند است اما به حکم قرآن، با مستندسازی و سندنویسی ، مباشرت اقتصادی خود را حرمت می‌نهند و دارایی‌های خود را حراست می کنند تا در فردای حادثه، چون حدیث، به صراحت حقانیت‌شان را گواهی دهد. این هم فقط یک واجبِ اقتصادی نیست که مستندسازی ماترک معنوی را اگر ارزش افزون تر نباشد، کمتر -قطعا- نخواهد بود. پس ما با واجبی فرهنگی، تاریخی و هویتی مواجهیم که باید با انجام آن، عظمت فرهنگ و ریشه‌داری چندهزارساله تاریخ ایران عزیز و اسلامی را مستند به اسناد انکار ناپذیر فرادیدِ جهانیان بگذاریم. این خود یک نوع پدافند غیرعامل است که عامل اصلاح نگاه و فروکاستن طمع دیگران می شود.
ایران را اگر چه سی و یک پاره پیکر است به نام سی و یک استان، اما جمله «ایران» می شوند در عظمت یک کشور دیرپا و متمدن که شناسنامه‌ای ۷هزار ساله دارد. قطعا این شناسنامه را نمی شود کنار سجلِ دو سه برگی برخی کشور ها گذاشت که عمر تشکیل شان از تعداد سال های حاکمِ شان کمتر است. نمی شود کنار کشور هایی قرار داد که امروز برای خود آثار باستانی می سازند.
اینجا ایران است با میراثی که در جهان ممتاز است. ایران را اگر چه سی و یک پاره پیکر است به نام سی و یک استان، اما جمله «ایران» می شوند در عظمت یک کشور دیرپا و متمدن که شناسنامه‌ای ۷هزار ساله دارد.
ایرانِ ممتاز را پیشانی‌ای متمایز است به نام خراسانِ امام رضا و شرق کشور که همه چیز در شعاع "شمس الشموس" معناگرفته است که فراتر از ارزشمندی برای استناد، به اسناد اعتبار می‌بخشد. ما را توفیق، خدمت در کشوری است که هرچه به نام ایران یا پسوند ایرانی عنوان می گیرد محترم می‌شود.
ما را سعادت ممتازِ حضور در حریمی‌است که هرچه بدان انتساب یافت حرمتِ مضاعف می‌یابد. این حرمت را با تبدیل آن به سند در کلماتی روشن، نیکو حراست می‌کنیم تا خادمان همایون فالِ عالم آل محمد و سربازان فرهنگی ایران عزیز باشیم.
روزِ" اسناد ملی و میراثِ مکتوب"، روزِ ماست. نوروز ماست تا نواندیش و نوجو خود را برای سالی پربهاء و پربار آماده کنیم.
این روز به نام شیخ کلینی کرامت یافته است که کلامش سند است. اصول کافی‌اش به عنوان یکی از کتب چهارگانه حدیثی شیعه، شاخصی معتبر است که باور به حدیث را دوچندان می کند.
میراث مکتوب، پشتوانه اندیشه و ذخیره راهبردی دانسته‌هاست و حافظه ملی را از آرشیوی غنی برخوردار می‌کند که به استغنای معرفتی ملی می انجامد.
توفیق، همزاد لحظه‌ها و همذاتِ رفتار و نمره ممتاز کارنامه همه آنان باد که به فرهنگبانی هویت ملی و نگهداری از گنجینه میراث مکتوب در ولایت خورشید می‌بالند.
مجتبی محمودی مهماندوست
مدیر سازمان اسناد و کتابخانه ملی شرق کشور
